Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ

Όλοι θέλουμε να λάμψει όλη η αλήθεια. Θέλω να ξεκαθαρίσω απ’ την αρχή κάποια απλά πράγματα:
Σε κανένα κράτος του κόσμου –σε κανένα- το αν μια έκταση γης ανήκει στο Δημόσιο ή όχι δεν είναι «πολιτικό θέμα». Είναι καθαρά υπηρεσιακό. Και μάλιστα σε επίπεδο τμηματάρχη. Ούτε καν Γενικού Διευθυντή.
Στη χώρα μας λογοδοτούμε για κάθε αποδοχή ανεπηρέαστων, επαναλαμβάνω ανεπηρέαστων αποφάσεων των αρμόδιων υπηρεσιακών οργάνων, Ανώτατων Γνωμοδοτικών Συμβουλίων, ακόμα και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Το ότι οι διατάξεις επιβάλλουν «και την Υπογραφή του Υπουργού» είναι από τις παθογένειες τις Ελληνική δημόσιας διοίκησης. Για να λειτουργήσει το Ελληνικό Δημόσιο, κατά τη θητεία μου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους χρειάστηκε να υπογράψω μέσα σε 3 ½ χρόνια πάνω από 5500 αποφάσεις και εγκυκλίους. Και φυσικά είμαι «υπόλογος» για καθεμία από αυτές.
Την ανάγκη για έντιμη, υπεύθυνη και συνετή δημόσια διαχείριση, κάποιοι από την αντιπολίτευση την έχουν αντιληφθεί ως ευκαιρία για πολιτική οξύτητα και «πλιάτσικο».
• Όσον αφορά την υπόθεση: Είναι πλέον γνωστό ότι δεν ξεκίνησε την τελευταία 5ετία. Προσωπικά ούτε γνώριζα την ύπαρξή της. Την «κληρονόμησα» από το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα τελειωμένη, τρεις μόλις μήνες αφ ΄ ότου ανέλαβα Υφυπουργός των Οικονομικών. Με ΟΛΕΣ τις εκτάσεις παραδομένες στην Μονή.
1. Όλες οι εκτάσεις της περιοχής της Βιστωνίδας είχαν παραδοθεί από το ΠΑΣΟΚ στην Ι. Μ. Βατοπεδίου την περίοδο από το 1999 μέχρι το 2003. Την περίοδο αυτή, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποδέχθηκε όλες τις σχετικές γνωμοδοτήσεις του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων με τις οποίες το Ελληνικό Δημόσιο αναγνώρισε πως η λίμνη Βιστωνίδα και οι παρόχθιες περιοχές ΔΕΝ άνηκαν στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ανήκαν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
Και όχι μόνο: προχώρησε στη συνέχεια στην σύνταξη Πρωτοκόλλων Παράδοσης και Παραλαβής καθώς και στις σημειώσεις των εκτάσεων στο Υποθηκοφυλακείο Ξάνθης!
Μάλιστα, ενώ εκκρεμούσε η εκδίκαση της αγωγής που είχε καταθέσει στις αρχές του Ιανουαρίου 2003 η Μονή σε βάρος του Δημοσίου, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στις 04 Ιουνίου 2003, δια του αρμόδιου Υφυπουργού Οικονομικών, παρέδωσε και όλες τις υπόλοιπες εκτάσεις που διεκδικούσε η Μονή από το Δημόσιο!!! Αποδέχθηκε δηλαδή την υπ’ αριθμ. 46/2002 Γνωμοδότηση του Γνωμ. Συμβ. Δημ. Κτημ. ότι «το Δημόσιο δεν δικαιούται να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί της λίμνης Βιστωνίδας, όσης έκτασης και αν είναι και των οχθών αυτής» με την αιτιολογία ότι ανήκουν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου. Δηλαδή το 2002 έδωσε τις «παραλίμνιες περιοχές» και το 2003 «την λίμνη και τις παρόχθιες περιοχές».
Οι εκτάσεις που παρέδωσε τον Ιούνιο του 2003 άξιζαν 47 εκατ. ευρώ, ενώ αυτές που είχε ήδη παραλάβει η Μονή από το ΠΑΣΟΚ το 2002 και διεκδικούσε και δικαστικά, είχαν αξία 16 εκατ. ευρώ. Δηλαδή, η «δίκη» αφορούσε το ¼ του συνόλου της «Υπόθεσης Βιστωνίδας».
Επαναλαμβάνω: Εκκρεμούσε η δίκη και το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε με τον επισημότερο τρόπο την Βιστωνίδα και τις παρόχθιες περιοχές στη Μονή Βατοπεδίου!
Το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε αίτηση για τη σύσταση «Προανακριτικής». Σύμφωνα με την αίτηση, μου καταλογίζεται ότι: «εξέδωσα την υπ΄αριθμ. πρωτ. 1046300/ 3944/Α0010/10.06.2004 απόφαση με την οποία έγινε αποδεκτή η υπ΄ αριθμ. 26/2004 γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα στοιχεία που προέκυπταν από τις αναφορές και τα υπομνήματα των φορέων της περιοχής με βάση τα οποία ο προκάτοχος του υφυπουργός Οικονομικών Απ. Φωτιάδης είχε αναπέμψει συνολικά την υπόθεση στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο».
Αλλά η κατηγορία αυτή όπως διατυπώθηκε δεν αφορά εμένα (ως Υφυπουργό Οικονομικών), διότι τα στοιχεία που κατατέθηκαν από τους φορείς και τα προβαλλόμενα επιχειρήματά τους, έπρεπε να αξιολογηθούν από το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας, υπ’ όψιν του οποίου τέθηκαν από τον προηγούμενο Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φωτιάδη. Η αξιολόγηση όλων αυτών των στοιχείων δεν ήταν και δεν είναι αρμοδιότητα του Υφυπουργού, αλλά μόνο του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου.
Τα νέα στοιχεία διαβιβάστηκαν από τον κ. Φωτιάδη στο αρμόδιο Συμβούλιο το οποίο απεφάσισε ότι δεν συντρέχει λόγος αναθεώρησης των προηγούμενων Γνωμοδοτήσεών του, με βάση τα υποβληθέντα νεότερα στοιχεία.
Δηλαδή, δεν αποδέχθηκα εγώ κάποια αρχική ή «την κατ’ αρχήν» Γνωμοδότηση, αλλά την Γνωμοδότηση που αφορούσε την επανεξέτασή τους με βάση τα νέα στοιχεία. Ούτε μπορούσα να επαναπέμψω αυτά που ήδη είχαν αναπεμφθεί! Είναι βέβαιο ότι και ο κ. Φωτιάδης θα την είχε αποδεχθεί, αφού η παρεχόμενη ευχέρεια επανεξέτασης της Γνωμοδότησης είχε εξαντληθεί με την διαδικασία που ακολουθήθηκε.
Πρέπει να προσθέσω ότι ο Υπουργός δεν έχει εκ του νόμου ευχέρεια να παρέμβει στο περιεχόμενο της Γνωμοδότησης, αλλά μόνο να την εγκρίνει ή όχι.
Η απόφαση μπορεί να αξιολογηθεί μόνο με βάση το σύνολο των τότε γνωστών σε μένα δεδομένων, με τα οποία η αποδοχή της Γνωμοδότησης ήταν μονόδρομος. Με ποιο ακριβώς επιχείρημα έπρεπε να απορριφθεί και ποιο στοιχείο, από αυτά που ήταν σε γνώση μου θα μπορούσε να τεκμηριώσει κανείς ότι η απόρριψη της Γνωμοδότησης εξυπηρετούσε το Δημόσιο συμφέρον;
Επίσης το ΠΑΣΟΚ πάει να καταλογίσει πως «έκανα αποδεκτό το υπ΄ αριθμ. 3058/17.06.2004 Πρακτικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σχετικά με το αίτημα της Μονής Βατοπεδίου για συναίνεση και σύμπραξη του Δημοσίου, προκειμένου να κατατεθεί από κοινού δήλωση για τη μη έκδοση της απόφασης από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης στο οποίο εκκρεμούσε αγωγή της Μονής Βατοπεδίου κατά του Ελληνικού Δημοσίου, με αποτέλεσμα, να μείνουν δικαστικώς απροστάτευτα και να βλαφτούν τα συμφέροντα του Ελληνικού Δημοσίου».
Κατ’ αρχήν το ΠΑΣΟΚ γνωρίζει πολύ καλά πως η Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. κοινοποιήθηκε μετά την «τελεσίδικη» κρίση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων, υπέρ της ιδιοκτησίας της Μονής (24.05.2004), μετά δηλαδή την ύπαρξη νομίμου προϋπόθεσης αναγνώρισης της κυριότητας της Μονής πάνω στην επίδικη έκταση.
Όπως γνωρίζουν όλοι πολύ καλά φυσικά πως στην συγκεκριμένη δίκη το Δημόσιο ήταν εναγόμενο. Η Μονή διεκδικούσε από το Δημόσιο και όχι το Δημόσιο από την Μονή. Δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να ήταν γνωστό σε εμένα, μπορούσε έστω και κατ’ ελάχιστον να δημιουργήσει οποιαδήποτε αμφιβολία για την ορθότητα της Γνωμοδότησης του Ν.Σ.Κ.
Τεχνηέντως ακούστηκε από πολλούς πως ο τότε Υφυπουργός Οικονομικών κ. Φωτιάδης «ανέπεμψε» την υπόθεση στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και ζήτησε να επανεξεταστεί η υπόθεση, μετά από «νέα στοιχεία» που του κατέθεσαν τοπικοί φορείς της Ξάνθης.
Πράγματι, διαβίβασε τα στοιχεία που του έθεσαν υπ’ όψη οι τοπικοί φορείς στο αρμόδιο όργανο, αλλά ΔΕΝ ανακάλεσε, ούτε ανέστειλε, ούτε ακύρωσε καμία από τις μέχρι τότε υπογραφές και πράξεις του, ούτε τα πρωτόκολλα παράδοσης και παραλαβής, τα οποία υπεγράφησαν ενώ είχε κατατεθεί η αγωγή από τη Μονή και εκκρεμούσε η δίκη.
Και όπως ανέφερα παραπάνω, η απάντηση που έλαβε στην «επανεξέταση» που ζήτησε ήταν απλή: έλεγε πως τα νέα στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης δεν είχαν κάτι καινούργιο να προσθέσουν και δεν ήταν ικανά να ανατρέψουν τις προηγούμενες γνωμοδοτήσεις που συντάχτηκαν και έγιναν αποδεκτές από το ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή, αυτή η «τέταρτη γνωμοδότηση» απλά επιβεβαίωνε πως οι πρώτες τρεις ήταν σωστές. Δεν είχε περαιτέρω ουσιαστικές έννομες συνέπειες! Αυτή την τέταρτη κατά σειρά ΟΜΟΦΩΝΗ γνωμοδότηση ότι «δεν συντρέχει νόμιμος λόγος ελλείψει νεωτέρων στοιχείων προς επανεξέταση των υπ’ αριθμ. 26/3-12-98, 17/18-7-2002 και 46/28-11-2002 Γνωμοδοτήσεων»,την αποδέχθηκα.
• Όλες μου οι ενέργειες στο Υπουργείο Οικονομικών ήταν απόλυτα και καθ’ όλα σύννομες. Για καμία, μα καμία μου ενέργεια δεν υπήρχε καμία υπόνοια παραβίασης της ηθικής τάξης, ή οποιασδήποτε βλάβης του Δημόσιου συμφέροντος.
• Ό,τι έχω υπογράψει ήταν επίσημες αποφάσεις και εισηγήσεις των αρμοδίων υπηρεσιών, δηλαδή του αρμόδιου Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
• Πως μπορεί να ισχυρισθεί, ή να διανοηθεί κανείς πως το να αποδεχθείς, -απλά να αποδεχθείς- μια εισήγηση ή απόφαση των επίσημων αρμοδίων οργάνων του Κράτους, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων θα μπορούσε να αποτελέσει παράνομη πράξη.
• Και μάλιστα όταν αυτό ακούγεται για πρώτη φορά, 4 χρόνια και 4 μήνες αργότερα. Για πράξεις που ήταν γνωστές από το 2004.
• Όλες οι αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις τις οποίες αποδέχθηκα ήρθαν καθαρά υπηρεσιακά. Ούτε τις ζήτησα, ούτε τις επηρέασα καθοιονδήποτε τρόπο, επαναλαμβάνω καθοιονδήποτε τρόπο, ούτε τις προκάλεσα. (ΚΟΥΒΕΛΗΣ)
Και δεν υπήρχε λόγος να τις αμφισβητήσω. Αποτελούσαν συνέχεια της λειτουργίας του Κράτους.
Πρέπει επίσης να υπογραμμίσω ότι όλα τα μέλη του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων είχαν ορισθεί από την Κυβέρνηση, κύριοι συνάδελφοι του ΠΑΣΟΚ, το 2002. Δεν είχα ορίσει εγώ κανέναν, ούτε όρισα κανέναν καθ’ όλη τη διάρκεια της θητείας μου, ούτε είχα τέτοια αρμοδιότητα.
Είχα δε την πεποίθηση ότι η σύνθεση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου ήταν ιδιαίτερα ισχυρή. Όλα –χωρίς εξαίρεση- τα μέλη ήταν Νομικοί Σύμβουλοι του Κράτους και Πάρεδροι του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους! Δηλαδή, νομικοί πρώτης γραμμής. Σε αυτούς βασίζεται το Δημόσιο για να προστατεύσει τα συμφέροντά του.
1. Και η σύνθεση του Β’ Τμήματος του ΝΣΚ είχε καθορισθεί από το 2003. Και ο Πρόεδρος του ΝΣΚ και ο Αντιπρόεδρος του ΝΣΚ που ήταν και ο Πρόεδρος του Β’ Τμήματος είχαν ορισθεί με Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
2. Στις περισσότερες από δεκαπέντε χιλιάδες σελίδες καταθέσεων, δεν υπήρξε ούτε μία μαρτυρία, ότι μου έγινε κάποια εναλλακτική εισήγηση από αρμόδια υπηρεσία, ή από θεσμοθετημένο όργανο που να αγνόησα. ΚΑΜΙΑ.
3. Δεν υπάρχει ούτε ένας μάρτυς –ούτε ένας- που να έχει καταθέσει ότι εγώ τον πίεσα, ή του ζήτησα με οιονδήποτε τρόπο να κάνει οτιδήποτε σχετικά με τι Βιστωνίδα. ( Η δε παραπληροφόρηση ξεπέρασε κάθε όριο. Η κατάθεση του Νομικού Συμβούλου της ΚΕΔ κ. Βαρδάκου ότι η ΚΕΔ εκτελούσε την Κοινή Υπουργική Απόφαση για ανταλλαγές εκτάσεων με την Βιστωνίδα, διαστρεβλώθηκε από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ότι τάχα αφορούσε εκτέλεση «άνωθεν προφορικών εντολών». Σε πλήρη γνώση τους ότι λένε ψέματα).
Επαναλαμβάνω, δεν υπάρχει έστω και ένας μάρτυς που να κατάθεσε πως τον πήρα τηλέφωνο, ή πως έστω μιλήσαμε τυχαία στο δρόμο και του είπα είτε να προχωρήσει σε οποιαδήποτε ανταλλαγή, είτε να επισπεύσει κάποια ανταλλαγή, είτε να κάνει οτιδήποτε σχετικά με τη Βιστωνίδα!! ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ.
Κατέθεσε στην Εξεταστική ο κ. Σπύρος Στάθης. Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών την περίοδο 2003-2005. Έφυγε το 2005 επειδή συνταξιοδοτήθηκε –όχι επειδή τον άλλαξα εγώ! Όλα τα ικανά στελέχη, απ’ όπου και αν προέρχονταν τα κράτησα στις θέσεις τους. Υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Θεσπρωτίας. Και τι είπε στην Επιτροπή;
Πως ποτέ δεν του ζήτησα να κάνει κάτι!!! Ποτέ δεν δέχθηκε καμία πίεση από μένα! Ούτε από τον κ. Φωτιάδη «που ανήκει στην παράταξή μου, ούτε από τον κ. Δούκα».
Με τα τότε δεδομένα, με τις αποφάσεις των προκατόχων μου επί ΠΑΣΟΚ που είχαν παραδώσει την κυριότητα της λίμνης και των παρόχθιων και παραλίμνιων περιοχών στην Μονή, με τέτοιες ομόφωνες Γνωμοδοτήσεις , ΔΕΝ είχα λόγο να αμφισβητήσω την κρίση αυτών που είχαν την αρμοδιότητα, αλλά και ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΜΟ της υπόθεσης. Αυτοί ήταν οι εντεταλμένοι από το νόμο! Αυτοί ήταν οι εμπειρογνώμονες.
Μέχρι τώρα θεωρούσαμε ύποπτη ενέργεια όταν ΔΕΝ δέχεσαι τις εισηγήσεις των αρμόδιων υπηρεσιών.
Τώρα γίνεται απόπειρα να ποινικοποιηθεί ακόμα και ότι δέχθηκε ένας Υπουργός ομόφωνες εισηγήσεις του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και του ΝΣΚ για ζητήματα κατ’ εξοχήν νομικά;
Μπορεί να λειτουργήσει έτσι το κράτος; Το να μην δεχθείς εισήγηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους τι είναι; Δεν θα κατηγορηθείς για αυθαιρεσία; Για περιφρόνηση των αρμοδίων οργάνων;
Δουλειά κάθε οργάνου, φορέα, υπηρεσίας είναι να προστατεύει σε συνεχή και καθημερινή βάση το συμφέρον του Δημοσίου, όπως ορίζουν οι νόμοι.
Με εντυπωσιάζει ο επιλεκτικός τρόπος με τον οποίο το ΠΑΣΟΚ που προσεγγίζει το ζήτημα. Οι Υπουργοί του Δρυς και Φωτιάδης που παρεχώρησαν όλες τις εκτάσεις ακολουθώντας όπως είπαν τα νομικά όργανα του Κράτους καλά έπραξαν. Εγώ που αποδέχθηκα την 4η στη σειρά γνωμοδότηση που απλά επιβεβαίωνε πως οι τρείς πρώτες ήταν σωστές θεωρείται ότι ήταν τουλάχιστον ύποπτη!
• Η υπόθεση έχει ερευνηθεί εκτενέστατα και από τις δικαστικές αρχές. Και δεν έχει βρεθεί καμία, μα καμία παρανομία ή «συνομωσία» από πλευράς πολιτικών προσώπων.
Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και ο Διευθύνων την Εισαγγελία Εφετών, που έχουν εξετάσει όλο το φάκελο, πάνω από τρεις μήνες τώρα, δήλωσαν κατηγορηματικά ότι δεν έχουν προκύψει στοιχεία που να ενοχοποιούν Υπουργούς. Δηλαδή τα 2 θεσμικά ανώτερα στελέχη της δικαιοσύνης ΔΕΝ βρίσκουν ενοχοποιητικό υλικό. Κάποιοι μέσα στη Βουλή ήδη προσπάθησαν να κατασκευάσουν ενόχους για μικροπολιτικά οφέλη. Γνωρίζετε έστω και ένα κράτος σε όλο τον κόσμο που με τόση άνεση να αμφισβητούνται οι αποφάσεις και πράξεις του ανώτατου Εισαγγελέα της χώρας; Σε Κανένα!
Και οι αντιεισαγγελείς εφετών που παραιτήθηκαν, μίλησαν για «στοιχεία που σχετίζονται με την λειτουργία υφυπουργών», δηλαδή με την αποδοχή των γνωμοδοτήσεων. Δεν μίλησαν ούτε για αδίκημα, ούτε για υπαιτιότητα, ή δόλο.
Και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Ξάνθης στις 14-11-2005 λαμβάνοντας υπόψη της τις καταγγελίες του κ. Ξυνίδη, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, απεφάνθη ότι δεν υφίστατο καμία αξιόποινη πράξη κατά την υπογραφή του πρωτοκόλλου της 25-6-2003.
Και ο Αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών κ. Παν. Μεϊδάνης, ύστερα από καταγγελία κάποιου που υπέγραψε ως Αποστ. Γεωργιάδης –αλλά αγνώστων λοιπών στοιχείων- που έθεσε σειρά ερωτημάτων για την νομιμότητα της ανταλλαγής περιουσιακών στοιχείων μεταξύ της Μονής Βατοπεδίου και του Ελληνικού Δημοσίου, ερεύνησε το θέμα (από τον Οκτώβριο μέχρι τον Δεκέμβριο του 2007), και κατάληξε πως «τηρήθηκαν όλες οι προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες» και πως δεν προκύπτει «η τέλεση οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης» και έκρινε πως η υπόθεση πρέπει να τεθεί στο αρχείο. Τέθηκε στο αρχείο με την έγκριση της Εισαγγελίας Εφετών, στις 2 Μαΐου 2008.
Πόσες έρευνες πρέπει να γίνουν μέχρι να αντιληφθεί η αντιπολίτευση ότι δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι υπάρχει οποιαδήποτε αξιόποινη πράξη εκ μέρους μου;

Ας δούμε τα πράγματα χρονολογικά:
(1) η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε το 1996, χαρακτηρίσει την Βιστωνίδα ως υδροβιότοπο, χωρίς όμως να εκπονήσει την σχετική περιβαλλοντική μελέτη. Η ισχύς της Απόφασης έληξε το 1998 και ανανεώθηκε με Κοινή Υπουργική Απόφαση των τότε Υπουργών Ανάπτυξης, Γεωργίας και Δημοσίων Έργων για ένα χρόνο.
Δηλαδή, η ισχύς της Απόφασης έληξε τελικά το 1999 και σύμφωνα με κεντρικό άρθρο Αδέσμευτου Τύπου της Κυριακής 26/10/08 «άνοιξε» έτσι ο δρόμος για την αποδοχή των σχετικών γνωμοδοτήσεων υπέρ της Μονής Βατοπεδίου.
[Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 497/ΤΔ΄/17.10.08) η Κοινή Υπουργική Απόφαση που προώθησε ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ που χαρακτηρίζει τη Βιστωνίδα Εθνικό Πάρκο. Η απόφαση είναι βασισμένη σε εμπεριστατωμένη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη.]
1. Στις 05 Φεβρουαρίου 1999 ο τότε Υφυπουργός Οικονομικών κ. Δρυς, απεδέχθη με σχετική απόφασή του την υπ’ αρ. 26/1998 γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων –που είναι και το μόνο αρμόδιο κρατικό όργανο για τέτοια θέματα-- ότι το Δημόσιο δεν μπορεί να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί της νησίδας «Άντα Μπουρού» της λίμνης Βιστωνίδας με την αιτιολογία ότι αυτή ανήκει στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου..
Στις 19 Νοεμβρίου 2002 έγινε και η σχετική μεταγραφή στο Υποθηκοφυλακείο Ξάνθης, τόμος 1084, με αύξοντα αριθμό 47.
2. Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» (31 Οκτωβρίου 2008), στις 11 Μαρτίου 2002, η Μονή Βατοπεδίου έστειλε επιστολή στον τότε Υπουργό Γεωργίας του ΠΑΣΟΚ και στον Γενικό Διευθυντή Υπηρεσιών του ίδιου Υπουργείου κ. Απ. Τσιόκα, ότι «ενώ είναι σαφές ότι έχει αδικηθεί η Μονή, διότι πάντοτε ανήκε η κυριότητα στη Μονή, θεωρήσαμε σκόπιμο δια το ευδιάλλακτον να αρκεστούμε στη νομή, δηλαδή στη διαχείριση της λίμνης, σαφώς με τη συνεργασία και την άμεση εποπτεία της υπηρεσίας αλιείας, προκειμένου να διαφυλαχθούν τα δημοσίου δικαίου δίκαια.» Αυτή η επιστολή ήταν άγνωστη μέχρι σήμερα. Τι έγινε; Ποιος την απέκρυψε;
3. Και ενώ υπήρχε αυτή η επιστολή και πρόταση της Μονής, στις 05 Αυγούστου 2002 ο τότε Υφυπουργός Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ, κ. Φωτιάδης, αποδέχεται με σχετική απόφασή του, την 17/2002 σχετική γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων ότι παραλίμνιες εκτάσεις εμβαδού 25 χιλ. στρεμμάτων και οι νησίδες Άγιος Νικόλαος και Παναγία Παντάνασσα δεν ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, αλλά ανήκουν στην Ι.Μ. Βατοπεδίου.
Στις 19/11/02 ολοκληρώθηκε η μεταγραφή στο Υποθηκοφυλακείο Ξάνθης, τόμος 1084 με αύξοντα αριθμό 48 και στις 12 Σεπτεμβρίου 2005 στο Υποθηκοφυλακείο Ροδόπης, στον τόμο 1571, με αύξοντα αριθμό 87.
4. Τον Ιανουάριο του 2003, η Μονή κατέθεσε αγωγή κατά του Δημοσίου στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης— διεκδικώντας και δικαστικά τις εκτάσεις που ήδη είχαν και διοικητικά αναγνωρισθεί υπέρ αυτής, ώστε να μην μπορεί μετά να ανακαλέσει το Δημόσιο τις αποφάσεις του. Διεκδικούσε επιπλέον άλλα 2 χιλ. στρέμματα στην περιοχή!!
5. Τον Φεβρουάριο του 2003, ο Πρόεδρος του ΝΣΚ κ. Βολάνης δίνει εντολή «Δικαστικό Γραφείο Κομοτηνής» να «ζητήσει την απόρριψη της παραπάνω αγωγής, ενώπιον του εκδικάζοντος αυτήν δικαστηρίου, ως άνευ αντικειμένου.» Γιατί ήταν άνευ αντικειμένου;
Γιατί με τις αποφάσεις των Υπουργών του ΠΑΣΟΚ είχε ήδη αναγνωρισθεί η κυριότητα της Μονής επί των εκτάσεων και είχαν παραδοθεί οι εκτάσεις.
6. Και ενώ εκκρεμούσε αυτή η δίκη, στις 04 Ιουνίου 2003, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δια του αρμόδιου Υφυπουργού Οικονομικών, αποδέχεται την υπ’ αριθμ. 46/2002 Γνωμοδότηση του Γνωμ. Συμβ. Δημ. Κτημ. ότι «το Δημόσιο δεν δικαιούται να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας επί της λίμνης Βιστωνίδας, όσης έκτασης και αν είναι και των οχθών αυτής» με την αιτιολογία ότι ανήκουν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
7. Στις 3 Σεπτεμβρίου 2003, όπως καταθέτει ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης κ. Αθ. Ξυνίδης όλοι οι φορείς της περιοχής απέστειλαν στον κ. Κων/νο Σημίτη στις δια μέσω της Ιεράς Μητροπόλεως ενημερωτικό έγγραφο (βλ. κατάθεση Αθ. Ξυνίδη 06/11/2008 σελ. 13). Δηλαδή όλη η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ γνώριζε και δεν έκανε τίποτα. Η πρώτη ερώτηση στη Βουλή (ούτε καν επερώτηση) κατατέθηκε το καλοκαίρι του 2007! Δόθηκαν όλες οι απαντήσεις και όλο το υλικό και τα έγγραφα που ζητήθηκαν και δεν υπήρξε καμία ένσταση!
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: Η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο αποδέχθηκε όλες τις σχετικές Γνωμοδοτήσεις, αλλά με τα σχετικά πρωτόκολλα όλες τις όλες τις Γνωμοδοτήσεις υπέρ της Μονής, αλλά υπέγραψε και όλα τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης και παραλαβής. Έτσι πέρασαν όλες οι εκτάσεις στην κυριότητα της Μονής Βατοπεδίου !

Σύμφωνα με τον Νόμο 1539/1938 «Περί Προστασίας Δημοσίων Κτημάτων», άρθρο 12, «Εάν το συμβούλιο γνωμοδοτήσει υπέρ της αποδόσεως του αιτουμένου ακινήτου ως ανήκοντας εις τον υποβάλοντα την αίτησιν, εγκρίνει δε την απόδοσιν εν όλω ή εν μέρει ο υπουργός των Οικονομικών, ενεργείται δια πρωτοκόλλου παραδόσεως υπό του οικονομικού εφόρου ή άλλου δημοσίου υπαλλήλου, οριζομένου υπό του υπουργείου των Οικονομικών, εντός ενός μηνός από της εγκρίσεως, μεταβιβαζομένων αυτοδικαίως εις τον προς αν η απόδοσις και όλων των δικαιωμάτων και αγωγών εκ της μισθώσεως τυχόν ή άλλης σχέσεως του Δημοσίου προς τρίτους, άνευ άλλης μεταβιβαστικής πράξεως και άνευ ουδεμίας ευθύνης του Δημοσίου δι’ εκνίκησιν ή άλλην αιτίαν».

Δηλαδή, επί ΠΑΣΟΚ το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων γνωμοδότησε. Ο Υπουργός ενέκρινε και τα πρωτόκολλα υπεγράφησαν. Δεν χρειαζόταν να γίνει ούτε καμία μεταγραφή! Η μεταβίβαση ολοκληρώθηκε. Η υπόθεση είχε κλείσει από το 2003.

Όχι ότι το θεωρώ μεμπτό, αλλά πόσοι από το ΠΑΣΟΚ είχαν φιλοξενηθεί στο Βατοπέδι. Πόσοι το είχαν ενισχύσει οικονομικά με κρατικά χρήματα;
Και σήμερα θεωρούν ποινικό αδίκημα το ότι δεν ανατρέψαμε τις δικές στους Αποφάσεις!
Η τάχα «αναπομπή» της υπόθεσης
Όπως ανέφερα παραπάνω, στις 22 Οκτωβρίου 2003 ο Δικηγορικός Σύλλογος Ξάνθης και άλλοι φορείς της περιοχής, παραδίδουν στον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φωτιάδη υπόμνημα με «νέα στοιχεία».
Ο κ. Φωτιάδης διαβίβασε τα στοιχεία που του έθεσαν υπ’ όψη οι τοπικοί φορείς στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο και ζήτησε να εξεταστούν.
Η υπόθεση συζητήθηκε στις 5-11-2003. Και σύμφωνα με την κατάθεση του Παρέδρου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Χειμώνα, ο κ Φωτιάδης του παρέδωσε την απόφασή του για «επανεξέταση» δύο – τρεις ημέρες μετά τη συζήτηση (4/11/2008 σελ. 110). Όταν πια δεν μπορούσε να την χρησιμοποιήσει ούτε στην προσθήκη – αντίκρουση.
– Όμως, παρά τα «νέα στοιχεία», και παρά το ότι εκκρεμούσε από τον Ιανουάριο του 2003 η αγωγή της Μονής κατά του Δημοσίου στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ροδόπης, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ΔΕΝ ανακάλεσε ούτε ακύρωσε καμία από τις μέχρι τότε υπογραφές και πράξεις της, ούτε τα πρωτόκολλα παράδοσης και παραλαβής.
Δηλαδή, η δίκη θα διεξαγόταν με βάση την ήδη διαμορφωμένη νομική και πραγματική κατάσταση που ήταν σαφώς σε βάρος του Δημοσίου!
Τις απαντήσεις στα ερωτήματα που έθεσε ο Υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ στο Γνωμοδοτικό Συμβούλιο τις παρέλαβα εγώ. Ούτε τις ζήτησα, ούτε τις περίμενα.
Και η απάντηση (υπ’ αριθμ.26/2004) έλεγε πως τα νέα στοιχεία του Δικηγορικού Συλλόγου Ξάνθης δεν είχαν κάτι καινούργιο να προσθέσουν και δεν ήταν ικανά να ανατρέψουν τις προηγούμενες γνωμοδοτήσεις που συντάχτηκαν και έγιναν αποδεκτές από το ΠΑΣΟΚ.
Δηλαδή, η τέταρτη γνωμοδότηση απλά επιβεβαίωνε πως οι πρώτες τρεις ήταν σωστές. Δεν είχε περαιτέρω ουσιαστικές έννομες συνέπειες! Αποδέχθηκα τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οποία έκανε ομόφωνα δεκτό ότι δεν συντρέχει νόμιμος λόγος ελλείψει νεωτέρων στοιχείων προς επανεξέταση των υπ’ αριθμ. 26/3-12-98, 17/18-7-2002 και 46/28-11-2002 Γνωμοδοτήσεων.
(Υπήρξε καμία αντίθετη μαρτυρία στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής; Καμία)
Και το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο επέμενε ότι όλες οι προηγούμενες Γνωμοδοτήσεις και εισηγήσεις του ήταν απόλυτα ορθές. Μάλιστα ο Πάρεδρος του ΝΣΚ κ. Δέτσης δήλωσε εδώ σε εσάς στην Εξεταστική Επιτροπή, πως η τελευταία γνωμοδότησή του Ανώτατου Γνωμ. Συμβ. Δημ. Κτημάτων ήταν απλά επιβεβαιωτική των προηγουμένων. «Δεν είχε καμία αξία» Δεν δημιουργούσε νέο καθεστώς !!!
Αλλά υπήρξε και άλλη θετική γνωμοδότηση για το Βατοπέδι. Στις 9 Δεκεμβρίου 2004, απαντώντας σε ερώτημα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με βάση την διερεύνηση όλου του ιστορικού της υπόθεσης η Ολομέλεια του ΝΣΚ εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 15/2004 Γνωμοδότηση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει πως «ουδέν όργανο του Δημοσίου δικαιούται να αμφισβητήσει την κυριότητα της Μονής έναντι του Δημοσίου».
Ήταν άλλη μια επιβεβαίωση της νομικά διαμορφωμένης κατάστασης.
Όσον αφορά την συναίνεση του Δημοσίου να μην βγει απόφαση
Όπως είπαμε, τον Ιανουάριο του 2003, η Μονή κατέθεσε αγωγή κατά του Ελληνικού Δημοσίου διεκδικώντας τα 25 χιλ. στρέμματα παραλίμνιων περιοχών. Τον Ιούνιο του 2004, έστειλε επιστολή κατευθείαν στο ΝΣΚ ζητώντας να συναινέσει το Δημόσιο στη μη έκδοση απόφασης από το Δικαστήριο.
Επαναλαμβάνω η επιστολή εστάλη κατευθείαν στο ΝΣΚ.
Το Β’ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με το πρακτικό 3058/17.06.2004 και με συντριπτική πλειοψηφία (8-1) με την διευκρίνιση που προανέφερα αποδέχθηκε την αίτηση της Μονής Βατοπεδίου που στηριζόταν στις μέχρι τότε γνωμοδοτήσεις του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας που ήταν υπέρ των αξιώσεων της.
Ακόμα και σήμερα το ΝΣΚ θεωρεί ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν επωφελής για το Δημόσιο η μη έκδοση δικαστικής απόφασης. Κατέθεσα το με αριθμ. 103847/8-10-2008 έγγραφο του ΝΣΚ προς το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι και ο μειοψηφών Νομικός Σύμβουλος (ένας στους εννιά) διατύπωσε γνώμη επί καθαρά δικονομικού ζητήματος, - δηλαδή αν είναι νομικά εφικτό να μην βγει απόφαση, όχι αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να συναινέσει το Δημόσιο ή για το αν επί της ουσίας θίγονται τα δικαιώματα του Δημοσίου. Δηλαδή, ουσιαστικά η εισήγηση ήταν ΟΜΟΦΩΝΗ.
Εξάλλου, σύμφωνα με το παραπάνω πρακτικό, παρασχέθηκε η συναίνεση του Δημοσίου για την μη έκδοση απόφασης και μόνο. Γι’ αυτό στη σχετική εισήγηση ρητά αναφέρεται ότι :
«Η παρεχόμενη συναίνεση του Δημοσίου είναι φανερό ότι δεν ενέχει αναγνώριση οποιουδήποτε τυχόν δικαιώματος της Ιεράς Μονής επί της επιδίκου εκτάσεως, αλλ’ ούτε και παραίτηση του Δημοσίου από οποιαδήποτε τυχόν δικαιώματά του επί των επιδίκων, ώστε να διαφοροποιούνται οι σημερινές πραγματικές θέσεις των δύο αντιδίκων μερών».
Αποδέχθηκα το πρακτικό το οποίο προερχόταν από τους καθ’ ύλην αρμόδιους,
Από αυτούς που χειριζόντουσαν την υπόθεση.
Και μάλιστα με τέτοια συντριπτική πλειοψηφία
Και μάλιστα χωρίς επιφυλάξεις, ή όρους!
Ακόμα και όταν έγινε γνωστή η συναίνεση να μην βγει απόφαση το ΠΑΣΟΚ τήρησε σιωπή!
Αυτά όλα είναι γνωστά από το 2004. Όσο διάστημα ήμουν Υφυπουργός Οικονομικών, δηλαδή, μέχρι το Σεπτέμβριο του 2007 τίποτα δεν μου είχε καταγγελθεί για το θέμα της δίκης. Το ΠΑΣΟΚ που ήξερε το θέμα, αν το νόμιζε «ποινικό αδίκημα» γιατί δεν το ήγειρε τότε; Μήπως περίμενε να παραγραφούν οι ευθύνες των δικών του Υπουργών για να παραστήσει τον κατήγορο;
Λάβετε δε υπόψη σας ότι οι διάδικοι λαμβάνουν γνώση για την έκδοση μιας αποφάσεως μόλις δημοσιευθεί. Πιο πριν τέτοια δυνατότητα δεν υπάρχει. Δεν υπήρξε ούτε ένας μάρτυρας που να δήλωσε στην Εξεταστική ότι τον Ιούνιο του 2004 γνώριζε τι απόφαση θα έβγαζε το δικαστήριο στην Ροδόπη και ότι ενημέρωσε σχετικά οποιονδήποτε Νομικό Σύμβουλο του Κράτους, ή εμένα, ή οποιοδήποτε στέλεχος της Κυβέρνησης ή της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου. Κανείς κανέναν.
Και πότε καθορίστηκε η σύνθεση του Β’ τμήματος του ΝΣΚ; Καθορίστηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 2003 με την Πράξη 345/ 05/09/03.Δηλαδή επί ΠΑΣΟΚ.
Kαι μην ξεχνάμε επαναλαμβάνω πως η Μονή διεκδικούσε από το Δημόσιο, όχι το Δημόσιο από τη Μονή! Ενώ διεκδικούσε δικαστικά τα 25 χιλ. στρέμματα αξίας 16 εκατ. το ΠΑΣΟΚ συνέχισε και παρέδωσε τη λίμνη και τις παρόχθιες εκτάσεις αξίας 47 εκατ. Ευρώ.
Δηλαδή σε σύνολο αξίας 63 εκατ. ευρώ, η δίκη της Μονής κατά του Δημοσίου αφορούσε το ¼, το 25%
Και τι δήλωσε στην Εξεταστική ο τότε αντιπρόεδρος του ΝΣΚ και πρόεδρος του Β’ Τμήματος του ΝΣΚ, ο κ. Τσεκούρας; Τον κ. Τσεκούρα τον όρισε Αντιπρόεδρο το δικό σας Υπουργικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Το αναφέρω αυτό για να αποδείξω ότι δεν πρόκειται για καμία «ΝεοΔημοκρατική παράγκα»
Είναι στα πρακτικά της Εξεταστικής αυτά.
1. Εισηγήθηκε το ΝΣΚ την παραίτηση από την έκδοση απόφασης «χωρίς να του έχει γίνει καμία όχληση, παρέμβαση, πίεση από κανένα,… Η γνωμοδότησή μου ήταν αποτέλεσμα ελεύθερης επιστημονικής γνώσης». Είναι έτσι ή όχι; Στα πρακτικά έχουν καταγραφεί.
2. Δήλωσε πως «υπήρχε βάσιμος φόβος ότι «μπορούσε να αποβεί δυσμενής η εξέλιξη της δίκης εις βάρος του Δημοσίου… και πως δεν ήθελε να διακινδυνεύσει να αποβεί η δικαστική απόφαση εις βάρος του Δημοσίου
3. Δήλωσε επίσης ότι «δεν είχα ιδέα ότι είχε γίνει διάσκεψη στο δικαστήριο,… και ούτε μπορούσα να λάβω υπ΄ όψη ανεύθυνες φήμες… Μια τέτοια πράξη θα ήταν ποινικά κολάσιμη.»
4. Ότι το Ελληνικό Δημόσιο –επί ΠΑΣΟΚ- είχε προτείνει να απορριφθεί η αγωγή ελλείψει εννόμου συμφέροντος, αφού ήδη το Ελληνικό Δημόσιο, επί ΠΑΣΟΚ «είχε αναγνωρίσει όλα τα δικαιώματα της Μονής»
5. Αν είχε απορριφθεί η αγωγή όπως επίσημα πρότεινε στο δικαστήριο το Δημόσιο επί ΠΑΣΟΚ, τότε αυτό θα ήταν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ –δηλώνει στην εξεταστική ο κ. Τσεκούρας- διότι θα ήταν αποδοχή ομολογίας ότι το Δημόσιο δεν έχει δικαιώματα. «Μας τρόμαξε αυτό το ενδεχόμενο να εκδοθεί απόφαση η οποία θα είχε επιβλαβές σκεπτικό για το Δημόσιο, ή θα έλεγε ότι το Δημόσιο ομολογεί. Επομένως ήταν καταστροφικό για το Δημόσιο»
Όπως ανέφερε και ο εξαίρετος πάρεδρος του ΝΣΚ κ. Χειμώνας, όταν ανέλαβε στο τέλος του 2003 την υπεράσπιση της υπόθεσης για το Δημόσιο, δήλωσε στην εξεταστική πως είχε να τα βγάλει πέρα με μια υπόθεση που «ήταν ήδη χαμένη για το Ελληνικό Δημόσιο».
Και πως οι Γνωμοδοτήσεις του Ανώτατου Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων που είχαν γίνει αποδεκτές από τους Υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, «ήταν στην ουσία οιονεί δικαστικές αποφάσεις» !!!
Τι άλλο εκπληκτικό λέει: «αισθανόμουν ότι μου είχαν αναθέσει να υπερασπισθώ ένα προκεχωρημένο φυλάκιο –ας το πούμε έτσι- του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο φυλάκιο είχε ήδη παραδοθεί, είχαν αποχωρήσει οι στρατιώτες, οι αξιωματικοί και είχε υπογραφεί το πρωτόκολλο παράδοσης του φυλακίου» !!!! ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙ
Ο δε Πρόεδρος του Νομικού συμβουλίου του Κράτους κ. Βολάνης αναφέρει: «Εδώ θέλω να σας πω ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, πέραν της γνώσης ότι συνεζητήθη η υπόθεση και πληροφοριών που είχαμε για το πώς πήγε η δίκη από τον κ. Χειμώνα και το τι είχε ισχυριστεί κλπ., δεν είχαμε καμία πληροφόρηση τι συνέβαινε στο δικαστήριο. Δηλαδή αν γίνονταν διασκέψεις, αν οι διασκέψεις είναι θετικές ή αρνητικές, αν είναι μία, δύο, τρεις ή πέντε, δεν το γνωρίζαμε αυτό καθόλου. Και δεν το γνώριζε και ο Πάρεδρος κ. Χειμώνας, ο οποίος ασφαλώς και αν το γνώριζε, όταν του στείλαμε το Πρακτικό να το εκτελέσει, θα μας έλεγε «Τί να εκτελέσω; Εδώ κερδίσαμε τη δίκη. Το έμαθα εξωδίκως» Θα μου το έλεγε και θα σταματάγαμε κάθε διαδικασία σε συνεννόηση με τον αρμόδιο Υπουργό. Δεν υπήρχε καμία γνώση» (6/11/2008 σελ. 15)
Περαιτέρω, ο ίδιος ο αντιπρόεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους κ. Γρηγόριος Κρόμπας ξεκάθαρα αναφέρει στην κατάθεσή του: «Θεωρώ ότι ο κύριος Υπουργός καλά έπραξε και αποδέχθηκε τη γνωμοδότηση» (5/11/2008 σελ. 222) αλλά και ο κ. Ιωάννης Διονυσόπουλος αναφέρει «Σωστά την απεδέχθη ο κ. Δούκας» (7/11/2008 σελ. 181) Επίσης ο κ. Ευστράτιος Βολάνης ευθαρσώς αναφέρει ότι ενήργησα νόμιμα (6/11/2008 σελ. 110) και ότι εάν οι Υπουργοί δεν αποδέχονται τις γνωμοδοτήσεις του Ν.Σ.Κ. τότε δημιουργείται πρόβλημα (6/11/2008 σελ. 112)
Θα πρέπει να ρωτήσω για μία ακόμη φορά τους συναδέλφους από την αξιωματική αντιπολίτευση: Ποιος από σας έχει απορρίψει έστω μία επίσημη εισήγηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με καθαρά δικαστικό αντικείμενο;
Κανείς;;; Θεωρητικά μιλάτε; Προφήτες εκ των υστέρων;
Όσον αφορά τις ανταλλαγές.
Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης σωστά έκρινε πως για να συνδράμει τους ψαράδες, τους αγρότες και γενικότερα τους κατοίκους της περιοχής, που είχαν αναστατωθεί, θα μπορούσε να ανταλλάξει κάποια δικά του ακίνητα με τα κτήματα της περιοχής της Βιστωνίδας.
Στις 9 Δεκεμβρίου 2004, απαντώντας σε ερώτημα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με βάση την διερεύνηση όλου του ιστορικού της υπόθεσης η Ολομέλεια του ΝΣΚ εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 15/09/12/2004 Γνωμοδότηση στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρει πως «ουδέν όργανο του Δημοσίου δικαιούται να αμφισβητήσει την κυριότητα της Μονής έναντι του Δημοσίου». Και πως «νομίμως δύναται να αναθέσει την ανταλλαγή………
Στις 25/01/05, ο τότε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης υπέγραψε Απόφαση σύμφωνα με την οποία «Αναθέτει στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου τη διαδικασία ανταλλαγής των κειμένων ακινήτων στους νομούς Ξάνθης και Ροδόπης αρμοδιότητας του Υπουργείου Ανάπτυξης και Τροφίμων…».
Τον Ιούλιο του 2006, το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ζήτησε από το Υπουργείο Οικονομικών, να ανατεθεί στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, ως το μόνο κατά Νόμο αρμόδιο όργανο για τέτοιες περιπτώσεις, η εποπτεία –σύμφωνα με τους νόμους- της ανταλλαγής της λίμνης Βιστωνίδας με διαθέσιμα ακίνητα του Δημοσίου αρμοδιότητας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Δηλαδή, σε μένα ήρθα το συγκεκριμένο αίτημα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης 2 χρόνια και ένα μήνα μετά την αποδοχή της συναίνεσης για μη έκδοση απόφασης. Μπορεί να ισχυρισθεί κανείς πως υπήρξε συσχετισμός;;
Τα ακίνητα αυτά θα τα πρότεινε η Δ/ση Πολιτικής Γης του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και θα έπρεπε προηγουμένως να εγκριθούν από τον Γενικό Γραμματέα του ίδιου Υπουργείου». Δηλαδή ο οικείος έλεγχος ανατέθηκε στον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.
Μια τέτοια ανταλλαγή είναι μια απόλυτα νόμιμη και συνετή πράξη. Δεν συντρέχει λόγος να θεωρήσει κανείς πως κάποια τιμολόγηση και αξιολόγηση ακινήτου δεν θα είναι απόλυτα σωστή. Δηλαδή όλα σαφώς μέσα στους κανόνες επιμέλειας και χρηστής διαχείρισης.
Το αίτημα αυτό αφορούσε ακίνητα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης- και όχι του Υπουργείου Οικονομικών. Δεν υπήρχε κανένα νομικό λόγο να μην αποδεχθώ ή να εμποδίσω ένα τέτοιο θέμα αίτημα!
Η πολιτική γης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης δεν είναι αρμοδιότητα του Υφυπουργείου Οικονομικών.
Όσον αφορά εμένα, αλλά και τον πρώην Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης επαναλαμβάνω πως δεν έχω υπογράψει καμία πράξη ανταλλαγής δημόσιων κτημάτων με οποιοδήποτε κτήμα της Μονής Βατοπεδίου.
Αν τυχόν έγιναν οιασδήποτε παρατυπίες ή παρανομίες ή αξιόποινες πράξεις από οποιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο, λειτουργό ή ιδιώτη για αυτά ουδεμία ευθύνη φέρω εγώ, αφού ούτε γνώση είχα, ούτε καθ’ οιονδήποτε τρόπο εμπλέκομαι στη διαδικασία ανταλλαγής ή σύνταξης των συμβολαίων, ούτε καθ’ οιονδήποτε τρόπο είχα αφήσει να δοθεί και η παραμικρή εντύπωση ότι θα συναινούσα ή θα γνώριζα έστω και θα ανεχόμουν λαθροχειρίες. Οι τυχόν υπαίτιοι θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη για τις πράξεις τους.
ΚΕΔ
Όσον αφορά την ΚΕΔ, είναι γνωστό ότι η ΚΕΔ είναι ανώνυμη εταιρεία. Έγινε ανώνυμη εταιρεία με τον νόμο 973/1979 η οποία σύμφωνα α) με το άρθρο 1 του νόμου αυτού, λειτουργεί «κατά τους κανόνας της ιδιωτικής οικονομίας υπό την μορφήν Ανωνύμου Εταιρείας και διέπεται υπό των διατάξεων της νομοθεσίας περί Ανωνύμων Εταιρειών» και β) σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 1 το Διοικητικό Συμβούλιο είναι το ανώτατο διοικητικό όργανο της εταιρείας και κατά κύριο λόγο διαμορφώνει τη στρατηγική και την πολιτική ανάπτυξη της εταιρείας, ενώ εποπτεύει και ελέγχει τη διαχείριση της περιουσίας της. Στο άρθρο 18 ορίζονται τα σχετικά με την Γενική Συνέλευση των μετόχων.
Με το άρθρο 5 της παρέχεται η εντολή και η πλήρης πληρεξουσιότητα του Δημοσίου να διαχειρίζεται τα κτήματα του Δημοσίου. Να αγοράζει, να πουλά, να μισθώνει, να ανταλλάσει, να διαθέτει, να αξιοποιεί. Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την παρ. 2 του άρθρου 5 ορίζεται ότι «Η Εταιρία έχει την υποχρέωση να διοικεί και να διαχειρίζεται τα ακίνητα επιμελώς, σύμφωνα με τους κανόνες της τακτικής εκμεταλλεύσεως. Η Διοίκηση της Εταιρίας ευθύνεται εις αποζημίωση του Δημοσίου δια πάσα ζημία, ην τυχόν θα υποστεί τούτο, λόγω πταίσματος των μελών αυτής »
Ακριβώς για να έχει μεγαλύτερη ευελιξία στις κινήσεις της και για να είναι έξω από πολιτικές παρεμβάσεις.
Γιατί οι κύριοι συνάδελφοι από το ΠΑΣΟΚ ήθελαν να έχει η ΚΕΔ μεγαλύτερη ευελιξία στην πώληση ακινήτων. Μάλιστα με το άρθρο 21 του Ν.2836/2000, δώσατε στην ΚΕΔ τη δυνατότητα να παίζει και στο Χρηματιστήριο με το να ιδρύει αμοιβαία κεφάλαια και εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου σε ακίνητα.
Ελέγχεται με βάση τον νόμο περί ανωνύμων εταιρειών από την ετήσια Γενική Συνέλευση των Μετόχων για θέματα που αφορούν τον ισολογισμό της και μόνο, αφού ως εκπρόσωπος του Δημοσίου παρίσταται στην Γενική Συνέλευση υπάλληλος του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και όχι με καθημερινή πολιτική παρέμβαση. Αν φυσικά υπάρχει κάποια καταγγελία για κακοδιαχείριση αυτή μπορεί να εξετασθεί από την Διεύθυνση Οικονομικής Επιθεώρησης.
Σύμφωνα δε με τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1 περ. δ και παρ. 2 και 3 στην ΚΕΔ δύναται με ΚΥΑ να τις ανατίθενται και άλλα συναφή έργα καθώς και η διοίκηση και αξιοποίηση ακινήτων υπαγομένων σε άλλα Υπουργεία ή ν.π.δ.δ. Επίσης με τις ίδιες διατάξεις επιτρέπεται η ανταλλαγή των ανωτέρω ακινήτων. Όλες οι διαδικασίες για την εκπλήρωση των εκάστοτε ανατεθειμένων σ’ αυτήν καθηκόντων γίνονται με αποκλειστικά δική της ευθύνη. Επομένως όλες οι διαδικαστικές πράξεις για την ολοκλήρωση και πραγματοποίηση των υπό κρίση ανταλλαγών έγιναν από τα κατά νόμο αρμόδια όργανά της χωρίς ουδεμία ανάμιξη ή εποπτεία του Υπουργείου Οικονομικών.
Δεν υπήρξε καμία παρέμβαση από εμένα στο έργο της. Οποιαδήποτε καλόπιστη παρέμβαση θα εθεωρείτο παρεξηγήσιμη και εκτός των νομίμων διαδικασιών. Κανένα, μα κανένα στέλεχος της ΚΕΔ, ή οποιουδήποτε άλλου φορέα δεν κατέθεσα ότι υπήρξε καμία παρέμβαση από εμένα στο έργο του. Γιατί δεν υπήρχε καμία.
Όσον αφορά την επιλογή του ΣΟΕ για την εκτίμηση των ανταλλασσόμενων ακινήτων, αυτή προκρίθηκε υπηρεσιακά διότι ο ΣΟΕ αποτελεί αρμόδιο κρατικό όργανο και αφορούσε ανταλλαγές μεταξύ ΝΠΔΔ. Όπως δήλωσε στην Εξεταστική ο πρώην Πρόεδρος της ΚΕΔ κ. Ξηραδάκης σε περίπτωση που η ΚΕΔ «προχωρούσε σε δημόσιες προσφορές με πλειστηριασμούς και δεν έπιανε καλές τιμές, θα δημιουργείτο μεγάλο πρόβλημα, ενώ η εκτίμηση της αξίας κάθε ακινήτου από το ΣΟΕ εξασφάλιζε μια κανονική αξία.»